OTANTİK ŞEHİR BUDAPEŞTE



bün ise  gözlerimizi macaristan sınırı pasaport kontrolünde açtık. İnanın eğer pasaport kontrolü olmasaydı bi iki üç saat daha uyuyabilirdim. Pasaport kontrolleri sorunsuzca yapıldı ve yolumuza devam ettik. Sınıra yakın olan kasabadan geçtik. Gerçekten böyle kendi halinde şirin, sevimli bir kasabaydı. Tek katlı, kocaman ve yüksek çatılı evler, ve birbirleriyle iletişim halinde olan hali çok sevimli görünüyordu. Kasabayı geçince ilk gördüğümüz dinlenme yerinde durmak istedik fakat kahvaltımızı cafe içinde yememize izin vermediler. Bizde dışarda oturup yedik. Ben de bu arada annemin yaptığı yemekleri tükemeye çalışıyordum. Biz güzelce kahvaltımızı yaparken Türk bir aile de gelip mola verdi. Tabi arkadaşlar hemn sohbet muhabbet ortamını kurdular. 

Kahvaltı bitti ve yola devam edildi. 2 3 saat sonra kardeş otelimize vardık. Kardeş diyorum çünkü. Yöneticilerinden biri Türktü ve ortaktı.

Otelimizde dinlendikten sonra saat 16.00(yerel saatle çünkü burda saatler nir saat geri) da buluştuk. Tani bu arada geç gelenler Avukatımız, oda ve koltuk arkadaşım, Zeynep Ablam ilk ihtarlarını yapmış oldu. Sonrasında Budapeştenin Özgürlük anıtına geçtik. Özgürlük anıtın arkasındaki şato görünümlü müze gerçekten muhteşemdi. Müzenin önünde müzikal için prova yapıyorlardı. Çok eğlenceli görünüyordu öyle bir müzikali kaçırmak istemezdim Budapeşte gibi bi yerde. Bol bol fotoğraf çekildik.

Sonrasında serbest zamana sahip olduk. Saat 7de otobüse geçtik ve Galler tepesine çıktık. Bu tepe çok güzeldi ve tüm şehir ayakların altındaydı. Zaten Budapeşte şehrinin binalarının%90 ı eski ve işlemeli, motifli binalar, o kadar güzel motifleri vardıki hayran olmamak içten değil. Gerçekten yaşamak istediğim iller arasında birinci sırayı Budapeşte kaptı diyebilirim. Dönüşte Büşra Bekir ve Ben geride kaldık. Bekirin astımı tututnca gruptan bayağı koptuk ama şükür Bekiri de krize girmekten kurtardk. Yürüyerek Galler tepesinden indik ve Ayasofya Dönerde yemek yedik. Otobüsümüzle geri döndük toplantı yaptık ve odalara çekildik.